Gedicht aan de Kerstman: “Het is niet meer te rijmen, dus ik hoop dat een flinke middelvinger dicht!”

Na het zoveelste jaar zonder franje, blijf ik voorgoed in Spanje
Ik maak alvast een kamer voor je vrij, zodat je schuilen kunt bij mij
Want er is lang genoeg over mij gezeurd, dus ben jij nu aan de beurt:
Rendieren die vliegen en zo verboden dierenkunstjes moeten doen
vervuilen als eerste jouw ooit zo smetteloze blazoen
Het voortdurend kijken naar die reetjes en hun sterretjes, zorgt voor nog veel meer onuitwisbare vlekken
Elfenarbeid, riekend naar kindermisbruik en slavernij, zal je daarna ongelofelijk gaan nekken
Je bedrijf op de snel smeltende Noordpool maakt het vervolgens uitermate onverantwoord
en het praten met kabouters is niet alleen ongehoord, maar zelfs totaal gestoord
Dus zullen we beiden als “louter verderfelijk” de geschiedenisboeken ingaan,
terwijl we eigenlijk nooit hebben bestaan!