Noodklok luidt de noodklok: “Het lijkt verdorie wel belletje lellen!”

“Vroeger kon je mijn hulp inroepen als er stront aan de knikker was, of dreigde te komen. Maar in die tijd had men echter een wij-gevoel. Tegenwoordig bestaat alleen nog maar het individualisme en het daardoor veelvuldig gebezigde hoor-mij-eens-heerlijk-poep-praten! Hierbij schijnt het luide gegorgel van die woordendiarree ook nog eens extra aanleiding te zijn om bij elke scheet moord en brand te schreeuwen. Schijtziek word ik ervan. Waarom zou ik nog op zoek gaan naar een verwarde naald in een hooiberg vol louter zieke geesten? Waarom doe ik nog mee aan een massaal Amber-Alert, terwijl Amber zelf helemaal niet gevonden wil worden? Ik leg daarom dus vanaf nu alle hulpvragen naast me neer. De lol is eraf en ik heb er ook gewoon de tijd niet meer voor. Daarnaast heb ik zelf nooit bij een instantie terecht gekund, dus jij trekt nu ook maar eens voor Jan Met De Korte Achternaam aan de bel!”
P.S.: Jan laat weten hier ook niet van gediend te zijn en heeft inmiddels camera’s opgehangen!