“Met de kennis van nu kunnen we de kennis van toen beter begrijpen. DNB heeft in het koloniale verleden grove fouten gemaakt!” Dat is de bondige samenvatting van historicus Pieter Florijn die zijn onderzoek naar De Nederlandsche Bank graag toch iets kleurrijker omschrijft. “Ten eerste werden er foute leningen verstrekt aan bedrijven die dure inheemse krachten in dienst namen. Men had namelijk ook toen al goedkope Polen, Roemenen of andere Oost-Europeanen kunnen laten overkomen, maar dan zou de zwarte piet ongetwijfeld uitgedeeld zijn wegens discriminatie van de oorspronkelijke inwoners. Ten tweede is het DNB startkapitaal vergaard via ‘wereld ontdekkende ondernemers’ die de koloniën exploiteerden en middels het ruilen van kralen en spiegeltjes tegen lokale producten en grondstoffen zich niet schuldig maakten aan ordinaire kunstroof en plundering van bodemschatten, maar hooguit aan het te grabbel gooien van een verdienmodel waar alle concurrenten vervolgens misbruik van maakten. Termen als Export en Import waren wegens de taalbarrière tussen zwart en wit ook nog een volledig grijs gebied, waardoor het ook nooit duidelijk is geworden wie er nu eigenlijk moest inburgeren. Het verwijt dat je de bank hooguit kunt maken, is dat al die scheepsladingen niet vergezeld gingen van ordelijke invoerdocumenten waardoor er alleen maar zwart geld in omloop kwam. Daarvoor dus een driewerf excuus! Er wordt nu naarstig gezocht naar een passende compensatieregeling voor de noodlijdende belastingdienst!”