“Nee, het was geen ogenblik van zwakte, ik was er al een poos klaar mee! Mijn dreigende ontslag vanwege het steevast te laatkomen was de uiteindelijke druppel.” Willem van der Wallen vertelt hoe hij tot zijn ogenschijnlijk vreemde actie is gekomen. “Mijn vriendin wilde bij me weg, omdat ik haar in haar optiek nooit recht in de ogen had gekeken. Mijn vrienden beschuldigden me van dronkenschap als ik de BOB was en mijn baas was net als alle anderen van mening dat ik nog nooit echt op tijd was geweest. En ze hadden allemaal gelijk. Ik kon mezelf amper aankijken in de spiegel en die keren dat dat wel lukte, leek ik inderdaad scheel van de drank. Om al die ellende één keer voor te zijn, besloot ik dus geen oogje meer dicht te knijpen, maar heb ik dat luie oog keihard dichtgeslagen!”