Twee Genders: “Zondagse serie over ouderwetse verhoudingen tussen Man en Vrouw (en vice-versa) – Aflevering 1”

De meest perfecte man is een vrouw! Ik kan er wel omheen draaien, maar dat doet een echte man niet. Echte mannen hebben volgens de dames namelijk drie verstandelijke beperkingen. Ze zijn overdreven ‘to the point’, onnavolgbaar consequent en hun oplossingsgerichtheid is hoogst irritant. Deze onuitstaanbare eigenschappen maken de man echter ook superaantrekkelijk. Ze willen allemaal dan ook graag in het bezit van zo’n klootzak komen, om die daarna geheel naar eigen inzicht te veranderen.
De echte man is helaas voor de dames ook niet dom en wordt daardoor de laatste decennia steeds vrouwelijker. Hij huilt bij droevige films, toont te pas en te onpas emoties, kan goed luisteren, heeft een goede baan, zorgt voor de kinderen, doet de huishouding en staat sinds kort zelfs zittend te piesen. Hij weet gelikt om te springen met de clitoris, windt geblinddoekt de G spot om zijn vinger en eist ook nog eens een zeer lang, romantisch voorspel. En nooit hoofdpijn, hè!
Omdat de vrouw ook al wat langer haar mannetje staat, zou je dus denken dat het rolverschil tussen de seksen kleiner is geworden, maar niets is minder waar. De rollen worden eigenlijk alleen maar omgedraaid, dus blijven we nog steeds net zover verwijderd en tegenover elkaar staan. Dat dit ook op lange termijn niet goed gaat komen, heeft te maken met nog twee gebreken van de echte man. Die wil de ander niet veranderen en doet niet mee aan sociaalwenselijk gedrag.
Vrouwen hebben deze vijf, typisch mannelijke, gebreken helemaal niet. Ze zijn daar juist heel goed in. In de jaren zeventig bijvoorbeeld, zette een groep vrouwen, de dolle mina’s genaamd, de westerse wereld volledig op zijn kop, omdat de geldende rolpatronen radicaal omgegooid moesten worden. Zij wilden graag het mannetje zijn en de man moest zich maar eens schikken in de vrouwenrol. En in plaats van toen de strijd dus aan te gaan met die man, richtten ze zich volledig op andere vrouwen die wel een leven hadden. Mijn altijd met iedereen meelevende moeder bijvoorbeeld, God hebbe haar ziel, werd door deze gemuteerde soortgenoten min of meer met geweld, uit haar keuken gesleurd, omdat ze zich zelf veel en veel te kort zou doen. Ze heeft dan ook de hele avond zitten huilen. Ze voelde zichzelf namelijk helemaal niet ongelukkig en was zelfs uiterst tevreden met haar leven en invulling, maar werd daar zomaar ineens op veroordeeld. Sinds die tijd vinden vrouwen echter nog steeds dat mannen, binnen een relatie, te weinig doen in huis.
Tot volgende week!