“Wanneer je het spreekwoord “De kat op het spek binden!” nog steeds gebruikt, bind je de kat pas echt op het spek! Zeker in een tijd van transities waarbij de tijdsgeest zelf niet eens meer weet of die excuses moet aanbieden en aan wie.” Kitty Zwerver is professor in de Culturele Linguïstiek en legt de problematiek uit. “Kater en Poes zijn termen die niet meer deugen, omdat ze gedachten aan drank- en vrouwenmisbruik oproepen. Spek is ook uit den boze. Het refereert aan vlees eten en overgewicht. Het vastbinden van een tot huisdier gemaakte beperkt hun vrijheid, terwijl we dat zwarte verleden juist achter ons willen laten. Ik stel daarom voor dat we het gezegde als volgt aanpassen: “De uit vrije wil in het menselijk habitat vertoevende gender neutrale levensvorm kennis laten maken met een vleesvervanger, om te bestuderen of deze spontane ontmoeting positieve gedragsmatige processen op kan leveren.” Maar mocht iemand een voorstel hebben dat nog meer deugt, hoor ik het uiteraard graag!”