Nico heeft een eigen zaak in het midden van Nederland en is volledig autochtoon, dus hier geboren en getogen, evenals zijn voorvaderen. Geen enkele uitzondering is daarom op hem van toepassing. Subsidies, uitkeringen, bonussen of staatssteun, het gaat allemaal aan zijn neus voorbij. Hij heeft hier geen gratis levensonderhoud, verblijf of onderdak en betaalt daarom gewoon de volle mep aan belastingen. Maar hij heeft Tine en deze Tine is al jaren zijn levenspartner en werkt met toenemende zorg in de zorg. Nico is het loyale type dat doorgaans zonder morren doet wat de samenleving van hem verwacht, omdat hij best wel weet dat we allemaal wat moet geven en nemen. Het ingrijpen in zijn privéleven door anderen vindt hij echter niet fijn en als hij op dat vlak iets moet, wordt hij nog wel eens een beetje burgerlijk ongehoorzaam.
Tine is wat dat betreft veel naïever. Zij is vaak enthousiast over alles, zonder helemaal door te hebben waar het nu eigenlijk precies over gaat. Zo had zij bijvoorbeeld het groene advies van de energiemaatschappijen opgevolgd om, in het belang van het milieu, maar ook in het kader van besparingen, de verwarming een uur voor het slapen gaan uit te zetten. Na een maand was ze dan ook uiterst verbaasd dat het helemaal niets in de kosten had gescheeld. Wel had ze de indruk dat ze er veel vermoeider van was geworden. “Dat kan kloppen,” loste Nico het raadsel uiteindelijk op, ”je gaat sindsdien namelijk een uur later naar bed”. Kortom, een normaal, oerdegelijk en gemiddeld stel met hun goede en minder goede kanten.
Sinds een flink aantal jaren maken deze doorsnee mensen zich echter schuldig aan een heus misdrijf. Ze roken namelijk en dat was al fout, ongewenst en niet gezond, maar nu ook strafbaar. Nico mag dus nu niet meer roken in zijn eigen toko en Tine niet meer op haar werk. Andere mensen, niet rokers, mogen niet meer met zoiets kwalijks worden geconfronteerd. Ze zouden je rook wel eens ongewild, maar wel volledig gratis, binnen kunnen krijgen en kanker of andere aandoeningen oplopen, zonder dat ze daar zelf voor hebben gekozen. Mensen moeten inderdaad beschermd worden tegen dit soort zware criminelen met hun gore en dodelijke gewoontes. Nadat tien jaar geleden zinloos geweld was afgeschaft, een rem was gezet op de illegaliteit, bankiers hun leven hadden gebeterd en er al een halve eeuw geen belastinggeld en bonussen meer doorjaagden, kon je erop wachten. Zeker toen de goed georganiseerde misdaad werd opgerold, winkelende mensen niet meer werden beschoten door labiele wapenbezitters en er geen drugshandel meer bestond, kon het gewoon niet lang meer duren. Toen uiteindelijk dierenleed, kindermisbruik, incest en alle andere vormen van seksueel geweld waren verdwenen als ijskappen op deze steeds heter wordende aardbol, was er alleen nog maar een rookverbod nodig om ons land volledig perfect te maken. Project X feesten, zalmschandalen, pensioengaten, doodgeschopte grensrechters, Grieks-Cypriotische crises en zorgcentra geleid door heuse mongolen, kwamen in heel hecht Europa niet meer voor, dus dat ziekelijke peukje moest nu voor eens en voor altijd door een rookgordijn aan maatregelen onmogelijk worden gemaakt. De mazzelpikken die nog wel een baan hadden, moesten namelijk rookvrij hun werk kunnen doen, zelfs als het verstokte rokers waren. Die zwaar verslaafden gingen dan maar naar de, meestal afwezige, rookruimte of naar buiten om te paffen.
Tot volgende week zondag!
Lees hier de inleiding: https://cyniclowns.online/2023/12/31/lange-oersaaie-verhalen-over-doodgewone-mensen-het-feest-der-herkenning/