“Zullen we wedden dat ik me in mijn oog kan bijten?”, zei de dronken tor die de hele avond al biertjes had gewonnen met zinloze weddenschappen.
“Haha, koekwous, dat kan helemaal niet!”, lalde de zuipschuit naast hem die elke keer had verloren.
De tor haalde zijn linkeroog uit de oogkas en beet erin.
“En zullen we nu wedden dat ik me ook in mijn rechteroog kan bijten?”
“Ja, duh,” reageerde de schuit “twee glazen ogen maakt het dubbel zien wel heel erg complex, dus die weddenschap staat als een stijve plasser!”
De tor haalde zijn gebit uit zijn mond en hapte in zijn goede oog.
Nadat die meter bier ook naar binnen was gegoten riep de schuit bijna zingend:
“Ik moet plassen! Zullen we wedden dat ik met mijn krachtige straal over je heen kan piesen zonder dat ik je raak?”
“Nee, dat lukt je niet,” zei de tor, “want op onze leeftijd speelt de prostaat parten.”
De schuit klom op de bar en zeek de tor helemaal onder.
“Ik ben zeiknat!”, jammerde deze .
“Verdorie nog eens aan toe zeg,” jammerde de schuit nog erbarmelijker, “dan heb ik alweer verloren!”
