“Ik weet niet wat me overkwam! Ik had gewoon niets met de feiten en liep er maar een beetje achteraan. Toegegeven, er werd veel over gepraat, maar het leek alsof iedereen op de sociale media zich net als ik verre van de feiten wilde houden. Logisch ook! Feiten zijn saai, totaal niet sensationeel of statusverhogend. Maar met kerst kwam het op een bijna religieuze wijze over mij heen. Ik werd zo maar uit het niets gegrepen en er met de neus stevig bovenop gedrukt. Hoe dat voelde? Tja, wat denk je? Bizar en angstig! Feiten zijn namelijk transparant, dus je ziet ze niet. Er zit geen luchtje aan, dus je ruikt ze niet. Maar toen de eerste paniek eenmaal was weggeëbd, voelde ik diep van binnen wat voor een positieve impact ze op je leven kunnen hebben. En geloof me; ik zou niet meer terug willen naar een leven zonder feiten. Ik voel nu zo’n innerlijke vrede! Het enige feit waar ik me nog een beetje zorgen over maak, is dat ik het op verjaardagen en partijen in het vervolg wel kan schudden met mijn lulverhalen! Maar volgens diezelfde feiten heelt de tijd ook die wonden!”