“Tja, een verdubbeling van het aantal jeugdige moordverdachten is weer zo’n schreeuw om aandacht van die deugmensen. En het ligt nooit aan hen hè, maar altijd bij de ander, terwijl juist het aantal jankende, stampvoetende en drammende wokeneuzen verdubbelt met de dag!.” De vijftienjarige Sem klinkt verrassend welbespraakt als hij zijn relaas doet. “Het aantal slachtoffers van moord daalt het laatste jaar significant, dus laten we relativerend concluderen dat de verdubbeling enkel ligt in het feit dat een gewaarschuwd mens voor twee telt. Mijn ouders wilden ook zo graag deugen, maar uiteindelijk heb ik hen op mijn 13e helaas het huis uit moeten zetten. Wie adviseert zijn eigen zoon dan ook dat die zijn school moet afmaken? Dat waren allemaal matties, die schiet je toch niet overhoop! En dan mag ik voor 50 eurocent bomen gaan razen in een wijk waar slechts 2 kerstbomen staan wegens een chronisch gebrek aan Christenen, terwijl er 140 vrienden wonen met een nog veel groter geldgebrek. 2 stuks fruit en 2 stuks groente per dag is voor ons dus niet haalbaar, maar een steekpartij en liquidatie wel. Het schuift ook nog eens als de neten, dus ik baal er wel een beetje van om het toe te moeten geven, maar ik vrees dat mijn ouders toch weer gelijk hebben gehad!”